Karaókí

Fór á ball á föstudaginn þar sem kærastinn hennar Sigrúnar spilaði með hljómsveitinni. Sparaði gjörsamlega alla krafta allan laugardaginn og fór svo í partý um kvöldið sem fór meðal annars fram á karaókí bar. Finnar taka karaókí alvarlega, svona örugglega eitthvað svipað og sumir taka golf alvarlega... (eða kannski ekki). Söngurinn var aukaatriði, orkan sem fólk fékk við að stíga á svið og láta ljós sitt skína var aðalmálið. Það var gaman. Ég söng ekki.

Næsta helgi verður með öðru sniði því þá kemur Hulda í heimsókn!